Benim adım Feride 57 yaşındayım. 6 tane çocuğum var. çocuklarımdan biri 15 yıldır uyuşturucu bağımlısı ve ben 15 yıldır uyuşturucuya karşı mücadele veriyorum. Benim gibi bir sürü anneyle tanıştım. Hepimizin ortak noktası aynı: uyuşturucu belası.
Benim oğlum 28 yaşında. Ama uyuşturucu yüzünden içince beş yaşında çocuk gibi kendini kaybediyor. Her şeyi kırıp döküyor. Artık gücüm kalmadı. Tükendim. Bir annenin evladının gözünün önünde eriyip gitmesi korkunç bir şeydir. Hiç bir şeye benzemez.
Uyuşturucu alabilmek için götürdü babasının arabasını sattı. Şimdi cezaevinde. Üzerinde uyuşturucu bulunmuş. Satıcı diye aldılar, tutukladılar. Ama benim oğlum sadece içicidir. Tedavi için Bakırköy hastanesine yatırdık ama bir sonuç alamadık.
Benim okumam yazmam yok. Bilgili de değilim ve yeterince de ilgilenemedim. Avukat istemiş ama benim maddi gücüm yok. Barodan avukat vermişler. Davası ağır cezada. Sonuç ne olur bilmiyorum. Eşim ameliyatlı, yine de çalışıp ekmek paramızı getirmeye çalışıyor. Neyse ki ev kira değil, yoksa sokaklarda kalırdık.
Benim oğluma 12 yaşında uyuşturucu içirmişler. Ben iki yıl sonra öğrendim. Ama bunun ne tür zarar verebileceğini bilememiştim. Zaman geçtikçe anlayabildim; nasıl bir illet olduğunu ve insanın bütün hayatını cehenneme çevirdiğini.
Yıllardır gözümün önünde yaşayan bir ölü benim oğlum. Hastane, doktorlar da çare olamadı.
Artık yeter! Duyun sesimizi!!! Bitsin bu zulüm. Biz de insanız. İnsan gibi yaşayalım. Çocuklarımız ölmesin gözyaşlarımız dinsin. Bunun bir vebali olmalı! Buna sebep olanlar bedelini ödemeli!!! Sadece oğlum için söylemiyorum. Köşe başlarında peynir ekmek gibi satılan bu uyuşturucu illeti nereden geliyor?!!
Sinekleri öldürmekle olmuyor. Bu pislik üreten bataklığı kurutun!!! Benim artık güvenim kalmadı. Bu güne kadar kim geldiyse yönetime hiç biri çözüm olmadı. Aksine her geçen gün daha da kötü oldu her şey. Kapı komşum iki kardeş, biri uyuşturucudan öldü, diğeri de hala içiyor. Çocuklarımız ölüme gidiyor. Ne bir yetkili var, ne dur diyen var.
Bu zulmü bize yaşatanlar sanmasınlar ki bu devran böyle döner!!! Bizim de elbet bir sahibimiz var. Hayatımızı cehenneme çevirenlere sesleniyorum: Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek.
Bütün analar birleşelim; çocuklarımız için, geleceğimiz için mücadele edelim.
Artık analar ağlamasın!!!
Comments