Bir Çağ Gidiyor

Bir çağın içinde, amansız yolculuğunda, Yine yenilgilerin ortasında... Yine zulme sürüklendi kadın! Kimi dört duvar arasında, Kimi zindanlarda, Kimi daha çocuktu! Ödedi canıyla, Ekledi cinayet sayfalarına Bir de kendi adını... Yokluğun yoksulluğun Savaşın ve salgının Önde giden kurbanı oldu Yine bir kadın! ....... Zor değildi yaşamak Ve; Dünyayı bir kadın ellerine Korkusuzca bırakmak Zor değildi.... Belki bu kadar zulüm Bu kadar savaş Bu kadar yokoluş yaşanmayacaktı... ..... Doğa katledilmeye beslenirken Yozlaşmış ellerde, Doğayı okşayan herşey hunharca Kuraklığa terkedilirken, Köhne duvarlar ardında Bir çocuğun yaşamı son bulmayacaktı! Bir kadın zulme uğramayacaktı! ..... Bir çağ aldı gidiyor Duygular metruk Avuçlar virane İnsan insan olmaya hala mecalsiz! Bir çağ ölümü bile yalnızlaştırarak Sanal dostluklar pekiştirerek gidiyor... Ve hala görmüyor Sevgisi yoksul, fikri yoksul, Yüreksiz vücutlar sürüsü.... Yaşamı doğuran doğayı İnsanı doğuran kadını Katletmeye devam ediyor! Vicdani metruk yardımcılar eşliğinde.... Süheyla Güney Avcı