Leyla Kasım 1952 yılında Irak Hanekin'de doğdu. Kürt mücadelesinin sembol isimlerinden biridir.
Leyla Kasım, kadın mücadelesini yükselterek Kürt halkının sesini duyurmak, Kürtlere yönelik baskıları protesto etmek için uçak kaçırma eyleminde tutuklandı. İşkenceler ile teslim alınamayan Leyla, Cevad Hemevendi, Hesen Heme Reşid, Azad Süleyman Miran ve Neriman Fuat Kesti ile 12 Mayıs 1974'te idam edildi.
Baas rejimi onlara işkence uygulayarak, idam öncesi geri adım attırmak adına tekliflerde bulunarak mücadeleyi bitireceğini sanarken Leyla son görüşmesinde annesine şunları söylüyordu;
"Güzel annem; tasalanma, ben bir dava insanıyım artık. Kürt halkı ve Kürdistan için savaşıyorum. Dün Saddam ve beraberinde bir grup buraya geldi. Beni kandıracağını, ilkelerimden taviz vereceğimi zannediyordu. Hatta mücadeleden vazgeçmem için maddi tekliflerde bulundu. İstediğim okullarda öğretmenlik yapabileceğim vaadinde bulundu. Fakat ben bunları kabul edemeyecek kadar onurlu olduğumu, halkımı satmayacağımı söyledim. Kendimi Kürt ve Kürdistan davasına adadığımı, bu mücadele uğrunda idamı onurla karşıladığımı söylemem üzerine çılgınlaşan koca Saddam'ın ne kadar zavallılaştığını gördüm. Anne bizim ölümümüzle binlerce Kürt insanı uyanacak, özgürlük bayrağımız dalgalanacak. Ben öldüğümde üzülmeyin, saç örgülerimden bayrak yapsınlar!"
Özgürlük bayrağımız Leyla'nın ve kadın özgürlük mücadelemizde kaybettiklerimizin saç örgüsü ile dalgalanacak!
Leyla Kasım anısına Devinim Tiyatro Atölyesinin hazırlamış olduğu çalışmayı sizlerle paylaşıyoruz.
kolları arkadan bağlı
saçlarından sürükleyerek getirdiler leyla'yı
söyle dediler
kimsin, kimdi arkadaşların?
adım leyla'dır bayım
babalarımın adıyla tanınır,
benim ülkemde insanlar.
yani anlayacağın
leyla kasım'dır
adım, soyadım.
arkadaşlarıma gelince
çok var tanıdığım, tanımadığım
Jeanne D'Arc, Rosa Luxemburg,
Clara Zetkin,Cezairli Cemile ve diğerleri
bilmem ki hangisini soruyorsunuz?
“ne diyor bu kürd kaltağı
gavur isimler sayıyor bana
tek anladığım cemile adı”
diye bağırdı ağzı köpürerek
tanrı dağı kadar müslüman
albay, bir rütbeli saddam uşağı
bir aşağı bir yukarı
odada dolaşıyor albay
aklını başına topla doğrusunu söyle
kimdi arkadaşların
biliyorum masumsun sen
biliyorsun dokunmayız biz masumlara
söyle de kurtul
kimdi arkadaşların
niçin “düştün” bu yola
söyledim isimlerini
arkadaşlarımın bayım
bu yola ise “düşmedim”
bu yolda doğdum ben.
ben kawa'nın dişisiyim
amerika'nın kızılderilisi
harlem'inin zencisiyim bayım
ve mezrabotan uygarlığı'nın sahibiyim.
yatırın dedi kaltağı
cepler açın vücuduna
meydan okumak neymiş
gösterin şuna.
usandı falaka,
usandı coplar
usandı işkenceci
ama usanmadı Leyla
“kahrolsun sömürgecilik”
“yaşasın bağımsızlık...”!
buydu son sözleri
ve bayrak gibi
sallandı idam sehpası
ben Leyla Kasım'ım bayım
belki siz tanımazsınız beni
sizden önce bir albay vardı burada
ölmüş olmalı ve öldü daha niceleri
ama ben çoğaldım bayım.
türkü türkü yayıldım
marş oldum peşmergelerin dilinde
mahkemelerde haykırıyorum
ve öldükçe çoğalıyorum
ben bayım...!
Can Gülşanoğlu
Comments